Oleodruk- Rodzina Święta Przy Pracy

0

Typ obiektu: oleodruk

Okres: II poł. XIX w.

Materiał: papier

Kolor: wielobarwny

Długość: 51 cm

Szerokość: 39 cm

Sposób pozyskania: zakup

Nr inw.: MP/E/118

Oleodruk przedstawia Rodzinę Świętą przy pracy. To technika, która naśladuje obraz olejny na papierze lub innym materiale. Były one szczególnie popularne w XIX w. Całość przedstawiona jest w chłodnej kolorystyce. W górnej części oleodruku pionowe półtoracentymetrowe, pionowe przedarcie. Całość barwnej reprodukcji oplata kremowa, półcentymetrowa oblamówka, zaś u dołu nieco szersza – centymetrowa, na której wydrukowany jest napis „Święta Rodzina” w ośmiu językach: francuskim, niemieckim, angielskim, hiszpańskim, włoskim, niderlandzkim, polskim i rosyjskim. Dodatkowo w lewym, dolnym rogu informacja, że druk wykonano w Niemczech, a prostopadle do niego symbol „X. – 28”. Natomiast po prawej stronie liczba – „206”.

W centrum ukazana jest Maryja, Jezus i św. Józef; wszyscy ze świetlistymi otokami wokół głowy charakterystycznymi dla postaci o szczególnym znaczeniu duchowym, zwanym nimbem. Od lewej strony siedzi Matka Boska, która przędzie. Zaobserwować można, pewną dynamikę w obrazie, jej delikatne dłonie wyciągają pasemko włókien z kądzieli i skręcają je ręcznie do uzyskania odcinka przędzy o odpowiedniej długości. Natomiast wpatrując się w statykę ogólnego wizerunku, spostrzegamy, że postać kobieca w opuszczonej prawej ręce trzyma wrzeciono, a lewą sięga do wełny zawieszonej na kądzieli. Maryja ma pociągłą twarz o delikatnych rysach oraz półprzymknięte oczy, które podkreślają siłę religijnego uniesienia. Spod żółtej chusty, której koniec oplata szyję, opadając na prawe ramię, widać brązowe włosy z przedziałkiem na środku głowy. Madonna ubrana jest w bladoczerwoną suknię oraz niebieski płaszcz okrywający jej kolana. Za nią widoczny jest fragment budowli z podłużnym oknem, opleciony w górnej części zielonym bluszczem. Obok niej stoi dzban z białą lilią, która jest symbolem czystości. Należy nadmienić, że wiele chrześcijańskich wyznań używa śnieżnobiałej lilii do reprezentowania Matki Boskiej. Dzban posiada niską nóżkę, pękaty brzusiec bez zdobień, niezbyt wysoką szyjkę i dwa pionowe uchwyty. Pośrodku ukazany jest nastoletni Jezus, który młotkiem uderza w dłuto wykonując otwór w leżącej na ziemi desce. W uniesionej na wysokości głowy prawej ręce trzyma młotek, zaś lewą przytrzymuje długie dłuto z drewnianym trzonkiem. Ma młodzieńczą twarz okoloną jasnymi, lekko kręconymi włosami. Twarz charakteryzują półprzymknięte oczy. Ubrany jest w kremową tunikę z długimi rękawami. Młoda postać przyklęka na prawe kolano odsłaniając gołą stopę. Obok Jezusa – z prawej strony oleodruku – stoi wyprostowany św. Józef, który w lewej dłoni trzyma trzon toporu ciesielskiego, zaś ostrze oparte jest o deskę leżącą na dwóch drewnianych koziołkach. Nieopodal leży świder do wiercenia w drewnie. Św. Józef przedstawiony jest jako starszy mężczyzna z siwiejącymi włosami i zarostem. Ma na sobie niebieską tunikę oraz stolarski fartuch w kolorze ochry. Postać stoi boso na piaszczystym podłożu. Chcąc obcować rytualnie z Bogiem i ze świętością – jak poucza Biblia w Starym Testamencie – należy zdjąć obuwie, co ukazuje wizerunek św. Józefa. W głębi rozpościera się śródziemnomorski krajobraz z niewielkimi motywami roślinnymi, fragmentem zabudowy na tle wzgórz i jasnoniebieskiego nieba z kilkoma obłokami widocznymi na widnokręgu.

Jak podaje Ewangelia św. Łukasza, Maryja i Józef mieszkali w galilejskim mieście Nazaret. Miasto zostało przedstawione, jako miejsce dorastania Jezusa Chrystusa. Należy nadmienić, że św. Józef jest patronem chrześcijańskich małżeństw, rodzin, ludzi pracy i dobrej śmierci. Dopiero od XIV w. mamy pełne obrazy i rzeźby przedstawiające życie Najświętszej Rodziny. Święto Świętej Rodziny zaczęto obchodzić już od XVIII w. Na stałe do liturgii wprowadzono je za pontyfikatu papieża Leona XIII, który w 1890 r. wydał dekret aprobujący „kult czci zwrócony ku Rodzinie Świętej”. W swoich pismach, wielokrotnie zachęcał do jej naśladowania. Wskazywał na dobrodziejstwa, jakich można oczekiwać dzięki pobożności i związkom z nią. Papież Benedykt XV rozszerzył święto Świętej Rodziny na cały Kościół. Jan Paweł II pisał: „Święta Rodzina to symbol najdoskonalszego złączenia serc”. Powieszenie jej wizerunku w pokoju jest prośbą o roztoczenie opieki nad domem i jego mieszkańcami. Dawniej ściany izb mieszkalnych w domach chłopskich ozdabiały rzędy obrazów o tematyce religijnej. Tak zwane święte obrazy początkowo wykonywane były techniką olejną przez małe warsztaty działające najczęściej w miasteczkach będących celem pielgrzymek. W II poł. XIX w. obrazy olejne wyparły oleodruki produkowane na masową skalę, prezentujące bardziej różnorodne przedstawienia świętych.

Oprac. Renata Urban

Źródło:

https://brewiarz.pl/czytelnia/rodzina.php3

https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-rodzina-przy-pracy

Share.

Comments are closed.

Facebook
Skip to content