Okres: XIX w. Kraj: Polska
Materiał: marmur, blacha mosiężna
Sposób pozyskania: zakup
Technika: cięcie, szlifowanie
Stan zachowania: dobry
Wymiary: dł. 11,5 cm, szer. 7 cm, wys. 3,5 cm
Nr inw.: MP/AH/232/2
Suszka to przyrząd piśmienny służący do szybkiego usuwania nadmiaru atramentu i osuszania świeżo napisanego tekstu. Ma formę przycisku z przymocowaną zazwyczaj do podstawy bibułką, którą po widocznych śladach zużycia można było wymienić. Górna część wykonana jest z czarnej, marmurowej płytki o skośnie oszlifowanych brzegach, do której przymocowana jest mosiężna rączka w kształcie spłaszczonej podkowy. Przytwierdzona jest do płytki mosiężnymi złączkami, które przechodzą przez nią i blachę znajdującą się pod spodem. Elementy te są skręcone na złączkach nakrętkami. Przy krótszych bokach są widoczne wąskie blaszki, które służą do wsuwania elementu stanowiącego podstawę suszki. Ze względu na brak oznaczeń, nie jest możliwe określenie wytwórcy ani warsztatu. Jest to typ suszki kołyskowej, gdzie bibuła pochłaniająca atrament, naciągnięta była na półokrągłą, metalową powierzchnię przedmiotu. Suszka bywa nazywana bibularzem, choć niektórzy językoznawcy uważają to za błąd.
Dawniej sama czynność pisarska była wielce wytwornym i skrupulatnym zabiegiem. Jako, że na stalówce mogło pozostać nieco więcej atramentu, który nanoszono na kartkę, dbano, by nie rozmazać nakreślonego tekstu przy składaniu karty czy przesunięciu dłonią. W tym celu używano właśnie suszki. To typowy „gadżet”, który znajdował się niegdyś na biurku w męskim gabinecie. Ten pięknie stylizowany obiekt w obecnych czasach jest już wielce zapomniany i nieobecny wśród innych przedmiotów biurowych akcesoriów. Niemniej jednak dzięki profilowanemu uchwytowi i poręcznej formie był niezwykle wygodny w użyciu. W obecnych czasach, zniknęły kałamarze i suszki wraz z całą elegancją i smakiem małych form rzemiosła artystycznego i użytecznego zarazem. Suszka to obiekt należący do Działu Artystyczno- Historycznego. Ze względu na swoją prostotę jest godny poświęcenia większej uwagi, tym bardziej, że w dobie komputeryzacji przeszedł niemalże do „lamusa”. Przedmiot stanowi integralną część wystawy stałej, poświęconej Adolfowi Dygasińskiemu w Muzeum Regionalnym w Pińczowie.
Oprac. mgr Renata Urban
Źródła: